„To był taki
spokojny człowiek, miły, mówił dzień dobry. A ona taka
drobna, taka delikatna... A że pili? No pili, to wiedzą wszyscy,
ale awantur głośnych nie bylo, nikt nikogo z siekierą po podwórku
nie ganiał... A tu nagle taki dramat. Fakt żyjemy w wolnym kraju.
Nikt nie zmusi mnie bym mieszkała w lepszych warunkach niż tego
chcę. Tak długo jak długo mogę o sobie decydować, a krzywdę
robię również jedynie sobie, mam prawo żyć w nędzy, bez
prądu, bieżącej wody, w brudzie i ubóstwie. [...] Gdyby w
Krężcach oprócz mężczyzny i kobiety było dziecko, ktoś
by je zabrał, interweniował, bo to samo o siebie zadbać nie
potrafi. Ale dziecka nie było. Przynajmniej nie narodzonego. Więc i
podstaw do interwencji brak. Widziałam kiedyś na ulicy kobietę w
zaawansowanej ciąży, szła paląc papierosa, a w ręku trzymała
puszkę z piwem. Strażnik, któremu ją pokazałam powiedział
mi, że jedyne co może zrobić, to wlepić jej mandat za picie
alkoholu w miejscu publicznym”
Beata
Mały-Kaczanowska art. pt: „A tu nagle taki dramat” (Głos
30.10.2014.r.)
Tak był spokojny, miły, mówił:
„dzień dobry”, awantur nie wszczynał, za nikim z siekierą nie
ganiał – to już coś – swoją panią magister kochał, nawet
wtedy gdy był pijany, mimo że brudna była i denaturatem
śmierdziała. To już niecodzienny wyczyn, chyba każdy przyzna?
Dziecka oczekiwał z radością. Przynajmniej tak wynika z artykułu
pani Anny Wójcik Brzezińskiej pt: „Odciął dziecku
głowę nożyczkami” (Głos z 30.10.2014.r.). I nagle taka
tragedia! Co się stało naprawdę?
